Teoria inteligentnego stworzenia (t11)

Byt Pierwoistny jako wzorzec Stwórcy

Od samego początku teoria inteligentnego stworzenia wykazała, że istnienie Osobowego Stwórcy, czyli Bytu Pierwoistnego, trafia do naszej świadomości, gdy wyobrazimy sobie, że poza badanym przez naukę wszechświatem istnieje jeszcze inna „przestrzeń”, do której możemy mieć dostęp jedynie naszą wyobraźnią. W tym celu wyobraźmy sobie, że kiedyś nie było nic. Nie płynął czas, bo go nie było. Nie było materialnej, trójwymiarowej przestrzeni, bo jeszcze nie powstała. Po prostu nie było wszechświata. Mieliśmy zatem do czynienia tylko ze stanem poza czasem i przestrzenią.

Wiedza o istnieniu stanu poza czasem i przestrzenią przeszła do mojej teorii z systemu essenceizm. Ta wiedza przekracza wszystko, z czym dotąd mieliśmy do czynienia. Podobnie jest ze zrozumieniem Boga jako Bytu Pierwoistnego. Przeto teoria inteligentnego stworzenia wykazuje, że On, jako nieograniczony niczym Stwórca oraz jako ostoja stanu doskonałości, nie może przebywać w czasoprzestrzeni wszechświata. Jest tak, gdyż czasoprzestrzeń podlega rozwojowym zmianom wykluczającym Jego obecność. Jego sferą „przebywania” może być tylko sfera wiecznego istnienia poza czasem i przestrzenią. Bez tego warunku nie ma sensu spekulować o Jego istnieniu z punktu widzenia nauki. W tym względzie nie mają też sensu żadne dogmaty religijne ani ludzkie formy „wymyślonego” boga. Taki „religijny” bóg będzie zawsze na obraz i podobieństwo ludzi. W systemie essenceizm konfrontowałem ludzkie „wymyślenia” o bogu z treścią wspomnianego założenia, że Byt Pierwoistny istnieje tylko poza czasem i przestrzenią. W wyniku tego powstały główne tezy i pojęcia teorii inteligentnego stworzenia. Takie naukowe podejście spowodowało stwierdzenie, że jedynie absolutny, doskonały i wieczny Byt Pierwoistny może sprostać wymaganiom dotyczącym „naukowego” boga.

Od momentu przyjęcia wyżej opisanych warunków korzystałem tylko z naukowego sposobu prowadzenia badań. Z omówionych poprzednio definicji wynika, że Byt Pierwoistny stanowi jedyne Inteligentne Źródło stworzenia. Jest to zatem Inteligentna Osobowość, czyli Istota Pierwoistna nieograniczona ani czasowo, ani przestrzennie, która przenika swoją obecnością cały stan poza czasem i przestrzenią. Według teorii inteligentnego stworzenia wypełnia On ją całkowicie. Można powiedzieć, że utożsamia się z nią. Od Niego bezpośrednio pochodzą wszystkie inne wieczne istoty: osoby duchowe ludzi oraz aniołowie. Równocześnie Byt Pierwoistny jest też Źródłem impulsu życia oraz powstania bytów istniejących czasowo. Ogólnie, Byt Pierwoistny jest Stwórcą wszechrzeczy, a w przypadku wszechświata jest jego Początkiem i Poruszycielem. Wszystkie te określenia zostały już raz zdefiniowane.

Nauka, badając różnymi metodami otaczającą nas rzeczywistość, musi wziąć pod uwagę istniejące od zawsze ściśle określone prawa, które sama stopniowo odkrywa. Stanowią one integralną część struktury wszechświata. Naukowcy, odkrywając stale nowe zjawiska, są często zaskakiwani, że mają one w sobie ogromny wkład skomplikowanej wiedzy. Bywa, że poziom inteligencji odkrywany obecnie w badanych zjawiskach, był aż dotąd poza ich zasięgiem, mimo bardzo rozwiniętej wiedzy naukowej. Taka sytuacja otwiera nadzieję, że kiedyś nauka natrafi na dowody istnienia Inteligentnej Pierwszej Przyczyny, która dysponuje najwyższym poziomem inteligencji i która zaszyfrowała ją w otaczającym nas wszechświecie.

W oczekiwaniu na odkrycia naukowców moja teoria buduje tezę, że Bóg, określony jako Byt Pierwoistny, jest Stwórcą, który ze sfery poza czasem i przestrzenią zapoczątkował czas i przestrzeń. To oznacza, że planowo i metodycznie oraz według Swoich zasad, stworzył czasoprzestrzeń wszechświata, która jest wypełniona materiałem twórczym powstałym z Jego Energii. Robił to „skokowo”, to znaczy, że działał „rewolucyjnie”, a nie „ewolucyjnie”. Zwłaszcza chodzi o główne zjawiska, które nagle się pojawiły i które są bardzo trudne do zbadania. Chodzi o trzy „rewolucje:

1. Powstanie wszechświata

2. Powstanie życia

3. Powstanie człowieka

Tak teoria inteligentnego stworzenia określa działania Bytu Pierwoistnego. Jednak potem, w kolejnej fazie rozwoju, wprowadzane przez Niego prawa, które kształtują czasoprzestrzeń, działają ewolucyjnie. Jest tak, gdyż są one nastawione na rozwój związany z przepływem czasu, który Jego nie dotyczy. Czas i przestrzeń są bowiem przeznaczone dla Jego „produktów” istniejących fizycznie w określonym czasie. Zatem Byt Pierwoistny otwiera kolejne okresy w sposób rewolucyjny, a dalsze kroki w rozwoju kosmosu przekazuje ustanowionym przez Siebie prawom natury oraz ludziom działającym zwykle w sposób ewolucyjny. Ta teza prowadzi również do wniosku, że Stwórca przeznaczył wszechświat na miejsce rozwoju dla inteligentnych istot ludzkich, które, naśladując Jego Inteligencję, mogą dojść do doskonałości odzwierciedlającej Jego doskonałość.

Podkreślam ponownie, że wszelkie opisane powyżej ustalenia zostały przeniesione do teorii inteligentnego stworzenia z teorii wiecznego istnienia. Są one nierozerwalnie związane z wiedzą uzyskaną z sytemu analitycznego essenceizm dotyczycącą istnienia Bytu Pierwoistnego i skutków Jego działalności. Wynikła ona z wieloletnich badań wspartych intuicją, wiedzą oraz wyobraźnią, nie tylko moją, ale także moich przyjaciół. Wyjaśniając jeszcze dokładniej ustalenia stanowiące założenie oraz tezy teorii inteligentnego stworzenia, stwierdzam, że opisywany przeze mnie Byt Pierwoistny posiada Centrum Osobowościowe, to znaczy Serce, skupiające w sobie Jego Inteligencję, Wolę i Uczuciowość. Idąc dalej, jest On Pierwoistną Istotą, która przymiotami Swojej Osobowości rzutuje na wszystko, co składa się na pojęcie stworzonej przez Niego czasoprzestrzeni wszechświata. Jest tak, gdyż Byt Pierwoistny dysponuje Swoim „budulcem”, czyli Praenergią, inaczej Energią Pierwszej Przyczyny, oraz źródłem inteligentnych praw w postaci Inteligentnej Osobowości. Wobec niezrozumienia przez religie zjawisk związanych ze sposobem działania Stwórcy teoria inteligentnego stworzenia przypomina, że nie może On przebywać w czasoprzestrzeni wszechświata, gdyż doznaje ona ciągłych przemian. Płynie w niej czas oraz zmieniają się różne formy energii i materii. Wszechświat jest „rozwojowo” niestabilny, czyli wciąż niedoskonały. A zatem, z uwagi na doskonałość, którą moja teoria przypisuje Bytowi Pierwoistnemu, nie jest On w niej obecny. Jego bezpośrednia obecność dotyczy jedynie stanu poza czasem i przestrzenią. Wobec tego nasze fizyczne środowisko życia jest tylko w naszych rękach i to właśnie nadaje sens istnieniu ludzkości na planecie Ziemia.