Rozdział 14

Dwie sprzeczne ze sobą rzeczywistości

Nauka wykazała, że istnieje antymateria. Powstaje ona, gdy cząstki elementarne tworzące zwykłą materię przyjmują przeciwne wartości ładunku elektrycznego w stosunku do oryginalnych. Powoduje to zmianę kierunku oddziaływań na przeciwne do tych, które kształtują zwykłą materię. Zatem we wszechświecie mogą pojawić się podstawowe cząstki elementarne inne niż te, które tworzą zwykłą materię. Jednakże powstała z nich antymateria nie może istnieć razem ze zwykłą materią. W danym środowisku albo istnieje tylko sama materia, albo sama antymateria. Według naukowców w pierwszych chwilach istnienia kosmosu w wyniku anihilacji tych dwu stanów pozostała prawie sama zwykła materia, a antymateria występuje tylko sporadycznie. Wygląda na to, że to ten proces był zakodowany w podstawowych elementach materii.

Powyższy model posłużył w systemie essenceizm do zobrazowania konfliktogennego zjawiska, w którym obok pierwotnej rzeczywistości powstała przeciwna do niej inna zła rzeczywistość. Przy analizie obecnej sytuacji ludzkości ten model ma wykazać, że nasza zła rzeczywistość ma niewiele wspólnego z pierwotną koncepcją Bytu Pierwoistnego. System essenceizm najpierw zbadał przynależny ludzkości pierwotny stan ziemskiej rzeczywistości, którą zobrazował modelem zwykłej materii. Potem opisał istniejący obecny stan naszej rzeczywistości, zupełnie niezgodny z tym pierwotnym, co zobrazował modelem antymaterii.

W tym miejscu przypomnę „religijne” wyjaśnienie momentu powstania dwóch rzeczywistości, które umieściłem w poprzednich publikacjach essenceizmu. Przeanalizowałem bowiem symboliczny opis biblijny, który opisuje, jak Stwórca przekazał wiedzę o Swojej rzeczywistości. W jej ramach ludzie mieli rozwijać swoją osobowość, kierując się koncepcją stawania się doskonałymi na „Obraz i podobieństwo” Stwórcy. Gwarantowało to ludziom wieczne życie w idealnej rzeczywistości przewidzianej przez Stwórcę. Jednakże ich opiekun, Archanioł Lucyfer, który po przejęciu pozycji Adama doprowadził do zmiany kierunku Pierwoistnej Siły Miłości, przedstawił im inną wizję rzeczywistości: „Na pewno nie umrzecie! Ale wie Bóg, że gdy spożyjecie owoc z tego drzewa, otworzą się wam oczy i tak jak Bóg będziecie znali dobro i zło” (Rdz 3, 5-6). W tej wypowiedzi Lucyfera są aż dwa kłamstwa: pierwsze, że nie umrą, a drugie, że Bóg zna zarówno dobro jak i zło. Niestety tak spowodowane przez Lucyfera „spożycie”, czyli odwrócenie kierunku miłości, było złem, które zapoczątkowało nowy stan rzeczywistości sprzeczny z koncepcją pochodzącą od Stwórcy. Chcąc to zrozumieć, musimy zdać sobie sprawę, że Stwórca zna tylko dobro, a nie zna zła. Dlatego umarliśmy duchowo, czyli zerwaliśmy z Nim więź życia. Od tego momentu mamy dwie równoległe rzeczywistości. Ta pierwsza, pierwotna, jest wiecznym stanem pochodzącym od Ojca ludzkości, a druga jest śmiercią duchową pochodzącą od Archanioła, który stał się Szatanem. Ta wiedza nałożyła na system essenceizm misję wyjaśnienia właściwego stanu istnienia w naszym antyświecie, czyli analizę istnienia dwu sprzecznych ze sobą rzeczywistości wynikłych z przeciwstawnego działania ich twórców.

Model istnienia materii i antymaterii pozwala łatwiej zrozumieć, na czym polega różnica między obecnym złym stanem świata a wizją, którą utworzyło dobro pochodzące od Stwórcy. Dzięki temu uświadomimy sobie przepaść między koncepcją świata pochodzącą od Stwórcy, a istniejącym wbrew Jego woli stanowi codziennej rzeczywistości na Ziemi. Jeśli obecny stan nazwiemy symbolicznie antymaterią, to stwierdzimy, że w porównaniu z rzeczywistością Stwórcy, którą symbolizuje materia, mamy obraz tego, co stało się początku wszechświata. Można więc użyć określenia, że przynależny ludzkości stan został w dużym stopniu anihilowany na początku swego istnienia. Mój system essenceizm, bazując na tym modelu, dowodzi, że ludzie żyją w antyświecie, który jest przeciwieństwem stanu świata będącego koncepcją Stwórcy. Taki odwrócony na przeciwny stan wytwarza nie tylko zło, ale również niewiedzę o Bycie Pierwoistnym, o naszej wieczności oraz niewiedzę o szczegółach dotyczących przynależnej nam rzeczywistości. Między innymi dotyczy to niewiedzy o celu i sensie powstania wszechświata, o powstaniu życia i o możliwości doprowadzenia naszej osoby duchowej do stanu doskonałości. Mamy też niewiedzę o Szatanie, który wytwarza złą siłę władzy. To przez nią niszczy on mechanizm dobra wytwarzany przez miłość, którą podczas stworzenia wszechświata zapoczątkował Byt Pierwoistny. Szkoda, że tak jest, gdyż właściwa wiedza zarówno o naszym Stwórcy, jak o Szatanie, mogłaby spowodować precyzyjne określenie dobra i zła.

Według opracowań essenceizmu Byt Pierwoistny stworzył ze Swej Osobowości i ze Swej Pierwoistnej Energii idealnie przygotowaną fizyczną rzeczywistość, którą znamy jako czasoprzestrzeń wszechświata. Tworząc ją, wprowadził do każdego jej elementu swój twórczy kod, który jest informacją opisującą zasady i cel jej istnienia. To samo twierdził Jezus dwa tysiące lat temu, używając dla wyjaśnienia stwórczego dzieła Boga formy przypowieści o ziarnku gorczycy. Chciał w ten prosty sposób wyjaśnić, że w bardzo maleńkim elemencie natury mogła zostać zawarta niezmienna informacja, która zawsze doprowadza do powstania dużego drzewa. Biorąc z Niego przykład można ten opis kodowania informacji przez Stwórcę rozszerzyć na wszelkie źródłowe elementy natury. W wyniku takiego zrozumienia działalności Bytu Pierwoistnego stwierdziłem, że wszystkie elementy wszechświata mają w sobie zakodowaną informację pochodzącą od Stwórcy. To stwierdzenie doprowadziło do konkluzji, że Byt Pierwoistny musi być wszystkowiedzący wobec stworzonej przez Siebie rzeczywistości. Prowadzi to również do wniosku, że nie ma On wiedzy o naszej rzeczywistości, którą nigdy nie stworzył. Dlatego we wszystkich moich opracowaniach twierdzę, że Twórca samego dobra, czyli Byt Pierwoistny, nie zna zła.

Nawiązując do tego stwierdzenia, essenceizm mógł wykazać, że nasza antyrzeczywistość ma antystwórcę. Tego „odwróconego stwórcę”, a równocześnie „boga tego świata” religie określiły jako Szatana. To on wskutek „antytwórczego” działania zajął pozycję Stwórcy. Oznacza to, że Szatan zaraził nas „wirusem” zła. Przez to wprowadził do naszego świata swoją złą koncepcję antyrzeczywistości. Tak jak w przypadku zwykłego wirusa mamy teraz wiele mutacji różnych działań dziejących się w naszej rzeczywistości, gdyż „szatański wirus” kształtuje w nas upadłą naturę pozostającą pod kontrolą Szatana. W odróżnieniu od Stwórcy, Szatan zna zło, czyli jest wszystkowiedzący w utworzonej przez siebie ziemskiej rzeczywistości.

Essenceizm wykazuje, że Stwórca swoje działanie opiera na Pierwoistnej Sile Miłości. Ta Siła powinna nie tylko kształtować rzeczywistość w stanie poza czasem i przestrzenią, ale i w stanie czasoprzestrzeni wszechświata. Niestety na razie tak nie jest. Jak już pisałem, w przeciwieństwie do Bytu Pierwoistnego, Szatan opiera kontrolę nad światem działaniem swej siły władzy, której moc pochodzi z nowotworowego odwrócenia kierunku działania Pierwoistnej Siły Miłości. Z tego względu Szatan ma wciąż przewagę nad Stwórcą, gdyż stale wykorzystuje moc tej siły do tworzenia siły władzy. On dobrze wie, jaką potężną mocą dysponuje. Podczas gdy Stwórca zna tylko Swoją rzeczywistość, to Szatan, jako były Archanioł Lucyfer, świadomie zamyka przed nami pierwotną rzeczywistość, aby dać nam tę, którą zapoczątkował.

Reasumując, chociaż mamy ograniczaną wiedzę, jak powinien wyglądać pierwoistny świat przygotowany przez Stwórcę, to system essenceizm wykazuje, że to, co On przeznaczył dla ludzkości, nie zostało całkiem anihilowane. Zatem idealny świat jako „prawdziwa materia”, czeka na to, aż „anihilujemy” nasz zły świat będący „antymaterią” lub inaczej antyrzeczywistością. Dobrze by było, aby każdy człowiek wiedział o istnieniu dwóch sprzecznych za sobą rzeczywistości. W tym rozdziale mniej chodzi o złą rzeczywistość dotyczącą życia fizycznego na Ziemi, którą znamy, ale bardziej chodzi o prawie nieznaną nam prawdziwą rzeczywistość czekającą na realizację z naszej strony. Tak zatem od tysięcy lat ludzkość stoi przed zadaniem poznania i wprowadzenia w życie rzeczywistości przygotowanej przez Byt Pierwoistny, przezwyciężając równocześnie wrogie działanie Szatana. Wyjaśnienie tego zadania jest treścią części mojego opracowania.